سیاست امارات و وحدت کشورهای مشترک المنافع

جیمز زوگبی: یک سال پیش، در پی روی کار آمدن دولت جو بایدن، در مقاله ای، ضرورت اتخاذ سیاست جسورانه و خلاق از سوی رئیس جمهوری جدید آمریکا را برای مقابله با آشفتگی ها و مناقشات گوناگون در منطقه خاورمیانه، یادآور شدم. در همان مقاله تاکید کردم که آمریکا در دوران پس از جنگ سرد دیگر تنها ابر قدرت جهان محسوب نمیشود. پیآمدهای اشغال عراق از سوی آمریکا در دوران زمامداری جرج بوش به رهبری مطلق آمریکا در صحنه بین المللی پایان داد. از جمله پی آمدهای حمله به عراق، تشدید مناقشات افراط گرایی در این منطقه بود. 

دولت بایدن در دوران ریاست جمهوری وی، سیاستی نه چندان پویا و فعال از خود نشان داده است. 

امارات در ضمن روابط دیپلماتیک خود را با سوریه از سرگرفته و نقش خود را در مناقشات لیبی کاهش داده است. دولت امارات از آن جهت به این ابتکار عمل مبادرت کرده چون آمریکا با آگاهی از مناقشات و تهدیدهایی که منطقه با آن روبه روست .

دولت امارات تا یک دهه پیش همه تلاش خود را برای توسعه صرف کرد.

امارات پس از تحمل خسارات جدی از درگیر شدن خود در مناقشه لیبی، با بازنگری در سیاست خارجی خود، مواضع تازه ای را در پیش گرفته است.