میناری؛ درام اجتماعی یک خانواده در کشوری غریب

♦به گزارش سلام نیوز «میناری»قصه‌ی لمس‌کردن انسان با معضلات مفهومی به نام مهاجرت و خانواده است. خانواده ای که در اثنای مواجهه با پدیده و مسائل مهاجرت درنهایت می کوشد خود را حفظ کند.

فیلم میناری(Minari) در تاریخ ۲۶ ژانویه (۶ بهمن ۱۳۹۸) در جشنواره فیلم ساندنس که بزرگ‌ترین جشنواره فیلم‌های مستقل در آمریکا محسوب می‌شود، برای اولین‌بار به نمایش درآمد .

لی ایزاک چانگ، نویسنده و کارگردان فیلم میناری (Minari) است. خانواده چانگ در زمان کودکی او از کره به آمریکا مهاجرت کردند. همین تجربه به او در ساخت این فیلم که حول محور مهاجرت می‌چرخد؛ کمک کرد.

چانگ پیش از میناری سه فیلم بلند داستانی و یک فیلم مستند را جلوی دوربین برد. فیلم  I Have Seen My Last Born، فیلم Abigail Harm (ابیگیل هارم)، فیلم Lucky Life (زندگی خوش‌شانس) و فیلم Munyurangabo  اشاره کرد.

حسنا پرویزی می نویسد در خانواده با آرزوی ساختن دنیای آرزوها در واقعیت برای خانواده چهارنفره‌اش، سفر دور درازی را شروع می‌کند. او با خودخواهی و از سر ارضای خواسته‌های شخصی خانواده‌اش را در مسیری سخت قرار می‌دهد. او می‌خواهد بالاخره در خاک یک کشور خارجی ریشه بدواند. میناری (Minari) داستان خود را با ظرافت بیان می‌کند. مخاطب را به آرامی درگیر جریان روزمره زندگی این خانواده می‌سازد بی‌آنکه در نمایش این زندگی از ساختار دراماتیک سنتی استفاده کند.

چونگ نویسنده این فیلم، آن را با این نوع جزئیات دقیق پر می‌کند. هنگامی که مادربزرگ برای اولین بار از راه می‌رسد، مونیکا با دیدن گوچوگوارو (پوسته‌های چیلی قرمز) و گل مینا (آنچوی سرخ شده) که مادرش برای او آورده است؛ به گریه می‌افتد.

گیاهی که در کره به نام میناری شناخته می شود در انگلیسی به آن کرفس چینی، جعفری ژاپنی نیز می گویند. گیاهی بومی قاره آمریکا نیست. اما زمانی که مادربزرگ این خانواده آن را در رودخانه می‌کارد؛ رشد می‌کند. رودخانه‌ای که از تریلر  محل زندگی آن‌ها  دورتر قرار دارد. در این منطقه مارهای سمی است ؛ میناری شکوفا می شود. لی ایزاک چانگ در یک پایان‌بندی باشکوه گرمای این عشق را دوباره شعله‌ور می‌کند.

مهر می نویسد فیلم «میناری» به کارگردانی ایزاک چونگ، تجربه‌ای در امتداد مسیر موفق سینمای کره در عرصه بین‌المللی است. عرصه‌ای که چندین سال است، بخصوص بعد از سال ۲۰۰۰، بخت را روی شانه فیلمسازان بلوک شرقی آسیا و شرق دور جهان نشانده است. این مسیر موفق بین‌المللی مدیون داستانگویی است که هالیوود و فصل جوایز از آن استقبال می‌کند و میناری نیز همین ویژگی را دارد. یک داستان ساده و البته قابل فهم که از هر نوع ژست‌های هنری می‌گریزد و با لحن و زبانی ساده و البته با تمپویی آرام داستانش را می‌گوید.

البته جز اینها باید خود جوایز را نیز در نظر گرفت.«میناری» تا این لحظه هم گلدن گلوب را فتح کرده است و هم در اسکار پیش رو کاندیدای بهترین فیلم و بهترین کارگردانی شده است.تحلیل و نقد«میناری» درباره مهاجرت و بلند پروازی یک خانواده کره‌ای در سرزمینی غریب یعنی آمریکا است. خانواده‌ای که باید مراقب کیان خود باشد و از هم گسیختگی‌اش را ترمیم کند. مادر در فکر این ترمیم است اما پدر به بلندپروازی‌اش بر روی زمین کار می‌پردازد.

این کشمکش با ورود مادربزرگ راه دیگری را پیدا می‌کند.مادربزرگ با ورود به خانه موقت خانواده‌اش، سعی می‌کند تا بویی از کره سنتی را با خود بیاورد، از خوردنی‌ها تا آدابی سنتی. مادربزرگ در واقع در میانه کشمکش پدر و مادر خانواده قرار می‌گیرد. پدر در مزرعه بذر می‌کارد و مادربزرگ در جنگل و کنار رودخانه گیاهی سنتی را به نام میناری می‌کارد. مادربزرگ با طبیعت دوست است و به آن ایمان دارد، اما پدر خانواده به چشم دیگری به طبیعت می‌نگرد.سینمای شرق دور از گذشته مسئله‌ای به نام خانواده را در محور موضوعات خود قرار داده است.

از ازو تا ایزاک چونگ؛ مسئله خانواده و برخورد و مواجهه آن با مدرنیته است. میناری نیز اینچنین است. سنت مادربزرگ در یکسوی ماجرا قرار می‌گیرد و مزرعه داری پدر نیز که براساس اصول مدرن و ابزار آن است، در سوی دیگر قرار می‌گیرد و مادر نیز دچار این گسست می‌شود و برای مراقبت از خانواده تلاش می‌کند.بحران فیلم از سکته و آتش سوزی انبار مزرعه به اوج می‌رسد و در نهایت همین بحران یا نابودی است که می‌تواند خانواده را بار دیگر دور یکدیگر جمع کند. اما این بحران بسیار دیر و البته براساس اتفاقی چیدمانی شکل می‌گیرد.

در واقع دست کارگردان در این اتفاق دیده می‌شود؛ دستی که موجب فاصله ما با جهان طبیعی داستان می‌شود.در واقع اثر چونگ که از داستان لاغر و موضوع تکراری‌اش لطمه خورده بود، اما بهرحال قابل پذیرش بود، در نقطه بحرانی پایان داستانش به طبیعت جهان داستان خودش احترام نمی‌گذارد و طبق ریتم و اتفاقات آن حرکت نمی‌کند.

به تمام اینها بیافزایید مسئله مسیحیت در فیلم را که به داستان اثر نمی‌چسبد و نامربوط است و بحث مفصلی را می‌طلبد. با این حال اما هدف اثر در فصل نتیجه‌گیری به بار می‌نشیند؛ اهمیت خانواده.همه این موارد این فیلم را به پیشنهادی خوب برای تماشای یک درام اجتماعی کنار اعضای خانواده تبدیل می کند.