کارآفرینی اجتماعی ؛ فرصت مغفول مانده مدیریت منابع شهری

دکتر امامی/ دکتری جامعه شناسی

کارآفرینی همیشه با جستجوی فرصت ها آغاز می شود. کارآفرین تجاری در جهت رفع نیاز برآمده و با خلاقیت و نوآوری آن را در بازار یا صنعت حل می نماید .

نیت اصلی کارآفرین تجاری سوددهی می باشد.کارآفرین اجتماعی به دنبال حل یک مساله اجتماعی است و آن را به بازار معرفی می کند و باید از حل آن مساله اجتماعی اطمینان یابد. دیدگاه کارآفرینی اجتماعی الزاما سودآوری نیست و بیشتر مدیریت اثربخشی اجتماعی و حل مساله اجتماعی اهمیت دارد. پاسخ کارآفرینی اجتماع در موقعیت کمبود اشتغال، بیشتر از نفع شخصی، تمرکز بر نیازها و مسایل جامعه می باشد. کارآفرینی اجتماعی طیف است و می تواند سودآور نیز باشد اما این ضرورت وجود دارد که فرهنگ و ارزش حل مساله اجتماعی برای افراد وجود داشته باشد.

در فرهنگ و سنت ایرانی تاکید بر  برکت داشتن کسب و کار بیشتر از درآمد آن است. از اهداف کارآفرینی اجتماعی در ایران،احیا دوباره این ارزش ها و در نتیجه احساس رضایتمندی است. از مثال های جهانی برای نمونه، هند معروف ترین کشور در زمینه کارآفرینی اجتماعی در بخش های آموزش و سلامتی است. هند به دلیل وجود مناطق روستایی و کاست های اجتماعی، دچار چرخه فقر است و گروه هایی با هدف توقف یا کاستن از این چرخه وارد عرصه شدند. از آنجا که این روش می تواند جمعیت زیادی را دربرگیرد کارآفرین اجتماعی با شناخت مشکلات اقشار کم برخوردار از نظر مالی نیز بهره مند می گردد. فقر مساله ای چند بعدی است، در ابتدا راه حل دنیای غرب برای حل مسایل جوامع کم برخوردار اعطای وام و پخش سبد های غذایی بود، اما آسیب شناسی راه حل اعطای وام، راه را برای کسب و کارهای اجتماعی هموارتر کرد.

در خاتمه باید گفت آنچه کارآفرین اجتماعی را از کارآفرین اقتصادی متمایز می کند قصد و نیت مندی افراد است. یکی از اعتقادات اصلی نظام سرمایه داری کاپیتالیزم این است که تنها مسیولیت اجتماعی بنگاه های اقتصادی کسب درآمد بیشتر است زیرا ثروت در نهایت در جامعه توزیع می شود و دولت نیز مالیات دریافتی از این کسب و کارها را به جامعه کم برخوردار اختصاص می دهد اما باید گفت در کارآفرینی اجتماعی این افراد هستند که با نیت و قصد حل مساله وارد عرصه می شوند و تا نیل به هدفشان که همان اطمینان از کارایی راه حل و رسیدن به اثربخشی اجتماعی است در کنار جامعه هدف خود می مانند.

مطلب پیشنهادی

نتایج و دستاورد وبینار سازمان ملل درباره محیط زیست و توسعه

مجمع عمومى سازمان ملل در سال 1989 تصمیم گرفت که به منظور شناساندن مفهوم توسعه …

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *


4 + سه =