اندیشه علی(ع) ؛ درک معنای ایمان !

♦به گزارش سلام نیوز شب قدر در ماه رمضان اگرچه معنایی فرای شهادت مولای متقیان دارد لیک فرصت خوبی است برای درک پیرامون این گوهر تابناک هستی.

از جمله ویژگی های مختص امیرالمومنین(علیه السلام) که تنها در مورد ایشان صادق است موضوع نام گذاری حضرت امیر(علیه السلام) است که از عالم غیب برایشان این نام یعنی «علی» برگزیده شد.

در واقع قبل از ولادت حضرت علی(علیه السلام) نام او در تمام کتب آسمانی بوده است و هزاران سال قبل از خلقت او در تمام آسمان‌ها و ابواب جنب و عرض حق تعالی نام «علی» ثبت شده بود. نام مبارک امیرالمومنین(علیه السلام) همراه با نام گرامی رسول اکرم(صلی الله علیه و آله) به عنوان نبی و امام نزد پروردگار عالم و نیز همه کتب آسمانی ثبت و ضبط بوده است و بر این مطلب فریقین از شیعه و اهل سنن گواهی داده اند!

حمزة بن محمّد که نسبش به علیّ بن الحسین (علیه السّلام) می رسد در قم در ماه رجب به سال 339 روایت کرد از پدرش از یاسر خادم از امام هشتم و ایشان از پدرانشان (علیهم السّلام) از حضرت امام حسین بن علیّ (علیه السلام) نقل فرمود که رسول خدا صلی اللَّه علیه و آله به امام علیّ بن ابی طالب علیه السّلام فرمودند:

یا علیّ، تو حجت خدا هستی و تو باب (تقرّب) به خدا هستی و تو راه به سوی خدا هستی و تو آن خبر عظیم هستی و تو صراط مستقیم حقّ هستی و تو مثل اعلای الهی هستی.

یا علیّ، تو امام مسلمین و امیرمؤمنین و بهترین وصیّین و اشرف صدّیقین هستی. یا علیّ تو فاروق اعظم (جداکننده حقّ از باطل) هستی و تو صدّیق اکبر هستی. یا علیّ تو جانشین من بر امّتم هستی و تو ادا کننده دیون من هستی و تو انجام دهنده وعده ‏های من هستی.

یا علیّ تو پس از من مظلوم واقع خواهی شد و مورد ستم قرار خواهی گرفت. یا علیّ پس از من از تو کناره جویند، یا علیّ پس از من محجور و خانه ‏نشین گردی، خدا را گواه می گیرم و هر کس را که حضور دارد از امّت من، که حزب تو حزب من است و حزب من حزب خدا است و حزب دشمنان تو حزب شیطان است. 

محمد بن جریز طبری در تفسیر کبیر خود و ابن عساکر در تاریخ خود ضمن ترجمه ی حالات امام علی(علیه السلام)، همچنین محمد بن یوسف گنجی شافعی ضمن باب 62 کفایت الطالب و حافظ ابوبغیم در حلیة الاولیاء و شیخ سلیمان بلخی حنفی در نیابیع المودة به نقل از ذخائر العقبی امان الحرم الشریف احمد بن عبدالله طبری شافعی هنگی مسند از ابوهریره نقل نموده اند که رسول گرامی اسلام(صلی الله علیه و آله) فرمودند:«مکتوب علی ساق العرش لا إلا إلا الله وحده لاشریک له و محمد عبدی و رسولی ایدته به علی بن ابی طالب؛ بر ساق عرش این کلمات مقدس نوشته شده که خدایی نیست مگر ذات ذوالجلال الله که یگانگی بدون شریک است و محمد(صلی الله علیه و آله) بنده و رسول من است که او را به علی بن ابیطالب(علیه السلام) تایید نمودم».

شب معراج و  چهار محل اسم امام علی(علیه السلام)
در حدیثی زیبا که می رسید علی فقیه شافعی همدانی در مودة القربی نقل نموده است رسول اکرم(صلی الله علیه و آله) به امام علی(علیه السلام) فرمودند: در چهار محل اسم تو را با اسم خودم توام دیدم:

1. در شب معراج وقتی به بیت المقدس رسیدم بر صخره آن یافتم لا اله الا الله محمد رسول الله ابدته به علی وزیره؛ یعنی لا اله اله الله محمد(صلی الله علیه و آله) رسول خداست او را به علی(علیه السلام) وزیر او تایید نمودم.

2. به سدرة المنتهی که رسیدم دیدم ثبت شده است: أنی أنا الله لا اله الا انا وحدی و محمد صفوتی من خلقی ایدته به علی وزیره و نصرته به، یعنی به درستی که من خدایی هستم که غیر از من خدای یگانه ای نیست، محمد(صلی الله و علیه و آله) حبیب من است از میان خلق تایید و یاری نموده او را به علی(علیه السلام) وزیر او.
3. وقتی به عرض رب العالمین رسیدم دیدم بر قوائم آن نوشته شده است إنی أنا الله لا اله الا أنا محمد حبیبی من خلقی ایدته به علی(علیه السلام) وزیره و نصرته به.
4. وقتی به بهشت رسیدم دیدم بر در بهشت نوشته شده لا اله الا أنا محمد حبیبی من خلقی ایدته بعلی وزیره و نصرته به.

دوران کودکی مولود کعبه

حضرت علی ( علیه السلام) تا سه سالگی نزد پدر و مادرش بسر برد و از آنجا كه خداوند می خواست ايشان به كمالات بيشتري نائل آيد، پيامبر اكرم (صلی الله علیه و اله) وی را از بدو تولد تحت تربيت غيرمستقيم خود قرار داد. تا آنكه، خشكسالي عجيبي در مكه واقع شد. ابوطالب عموي پيامبر، با چند فرزند با هزينه سنگين زندگي روبرو شد. رسول اكرم ( صلی الله علیه و آله) با مشورت عموي خود عباس توافق كردند كه هر يك از آنان فرزندي از ابوطالب را به نزد خود ببرند تا گشايشي در كار ابوطالب باشد.

و اینگونه پيامبر(صلی الله علیه و آله)، علي (علیه السلام) را به خانه خود بردند و اين طريق حضرت علي (علیه السلام) به طور كامل در كنار پيامبر قرار گرفت. از فضايل حضرت علي ( علیه السلام) است كه او نخستين فرد ايمان آورنده به پيامبر (صلی الله علیه و اله) باشد. ابن ابي الحديد در اين باره مي گويد: بدان كه در ميان اكابر و بزرگان و متكلمين گروه معتزله اختلافي نيست كه علي بن ابيطالب نخستين فردي است كه به اسلام ايمان آورده و پيامبر خدا را تاييد كرده است .

حضرت علی ( علیه السلام ) نخستين ياور پيامبر ( صلی الله علیه و اله )

پس از وحی خدا و برگزيده شدن حضرت محمد (صلی الله علیه و آله ) به پيامبری و سه سال دعوت مخفيانه، سرانجام پيك وحی فرا رسيد و فرمان دعوت همگانی داده شد. در اين ميان تنها حضرت علی (علیه السلام) مجری طرحهای پيامبر (صلی الله علیه و آله) در دعوت الهي اش و تنها همراه و دلسوز آن حضرت در ضيافتی بود كه وي براي آشناكردن خويشاوندانش با اسلام و دعوتشان به دين خدا ترتيب داد.

در همين ضيافت پيامبر (صلی الله علیه و آله) از حاضران سؤال كرد: چه كسي از شما مرا در اين راه كمك می كند تا برادر و وصي و نماينده من در ميان شما باشد؟ فقط علی (علیه السلام) پاسخ داد: اي پيامبر خدا ! من تو را در اين راه ياری می كنم. پيامبر (صلی الله علیه و آله) بعد از سه بار تكرار سئوال و شنيدن همان جواب فرمود: اي خويشاوندان و بستگان من، بدانيد كه علی( علیه السلام ) برادر و وصی و خليفه پس از من در ميان شماست. از افتخارات ديگر حضرت علی(علیه السلام) اين است كه با شجاعت كامل برای خنثی كردن توطئه مشركان مبنی بر قتل رسول خدا (صلی الله علیه و اله) در بستر ايشان خوابيد و زمينه هجرت پيامبر (صلی الله علیه و آله) را آماده ساخت.