♦به گزارش سلام نیوز سام بهشتی؛ منتقد سینما نوشت : بازيگری يعنی نبوغ با كمی چاشنی تكنيک در خلق موقعيت و لحظه، اين نكته طَيب و طاهری است كه بارها در تحليل هاي مختلف به آن اشاره كردم. بازيگر زماني می تواند از عهده نقشی كه به او سپرده شده است، به درستی و مطابق با يک استاندارد خارج شود كه براساس نبوغ و خلاقيت فردیاش پيش برود و درک درستی نسبت به شخصيتی كه قرار است به او جان ببخشد داشته باشد.
اگر بازيگر بتواند اين نكته را به درستی فهم كند، بعد از آن هر نقشی را كه بخواهد میتواند خلق كند، ولی يک اما هم وجود دارد؛ اين كه بازيگر چه قدر بر روی دانش و سواد خود برای خلق اين لحظه كار میكند؟ چه قدر به دنبال تجربههای متفاوت است؟ بازيگری كه مطالعه نداشته باشد و به روز نبيند و نشنود و دائما در حال به روزرسانی فهم و انديشه خود نباشد، از اين قافله جا میماند و تبديل به يک بازيگر كليشهای میشود، علاوه بر اين نكته پشتكار و تلاش هم لازمه موفقيت است.
براي نوشتن درباره زخم كاری صبر میكنم تا از نيمه عبور كند، چون هنوز قصه شكل نگرفته است. اما در دو قسمت اخير نمي توان رعنا آزادی ور را ناديده گرفت! بازيگری كه در طی سالهای اخير تجربههای زيادی به دست آورد و در اينجا در يک حضور جدی و باشكوه شخصيت سميرا را به طرز شگفتانگيز و باور نكردمی، جان میبخشد.
سميرا همان ليدیمكبث اثر جذاب و جاودانه شكسپير است كه او را در قالب رعنایی میبينيم كه مقتدر است و در قتل دانكن با مَردش شريک مي شود. رعنا آزادیور در اينجا نبوغ و خلاقيت و تجربهاش را برای باور پذير شدن اين شخصيت به كار گرفته و به طرز ماهرانهای، اين جهان حاكم بر تفكر ليدی مكبث؛ را در تهران امروز در قالب كاراكتر سميرا به تصوير میكشد. زني با اقتدار و پرصلابت و در عين حال اسير احوالات روانی و درونی است و هم مادر به شدت عجيب و هم همسری افسار گسيخته با تمام ويژگیهای ليدی مكبث است.
اين حضور او از برآيند تجربههای متفاوتش در عرصه بازيگری است، از فائزه مارمولک تا سميرا زخم كاری خيلی سال گذشته اما اين اقتدار با شكوه و از روی تجربه و تعقل شكل گرفته است، بازيگری كه خود را از نو ساخته است و به دنبال كشف تجربههای جذابتر است و اين يعنی موفقيت برای یک بازیگر .