صلیب سرخ:جوانان سوری هنوز هزینه آشوب و تروریسم را می پردازند

♦به گزارش سلام نیوز به نقل از رویترز ، کمیته صلیب سرخ بین المللی (ICRC) امروز چهارشنبه گفت: جوانان سوری در یک دهه جنگ متحمل خسارات سنگینی شده اند و هنوز هم باید با بازسازی سرزمین تخریب شده خود روبرو شوند.

یک بررسی جدید ICRC از 1400 تبعه سوریه که در این کشور یا در تبعیدگاه لبنان و آلمان زندگی می کنند پرده از عمق آسیب و  هزینه های 18-25 ساله جنگی در این کشور بر می دارد که منجر به کشته شدن صدها هزار نفر ، آواره شدن میلیون ها نفر دیگر و تخریب مدارس و بیمارستان ها و خانه ها شد.

یکی از نتایج تکان دهنده این نظرسنجی این است که ما فهمیدیم 50٪ از مردم سوریه دوستان یا یکی از اعضای خانواده آنان در حوادث تجاوزات تروریستی سوریه کشته شده اند .

مدیر منطقه ای ICRC در مصاحبه ای در مقر خود اذعان داشت: بازسازی کشور در برهه کنونی بر دوش آنها است و بدیهی است که کاملاً ناعادلانه است.

این گزارش همزمان با دهمین سالگرد آغاز اعتراضات علیه رئیس جمهور بشار اسد  منتشر شدکه در نهایت به یک جنگ داخلی گسترده تبدیل شده بود. ارتش اسد اکنون با کمک روسیه و ایران کنترل بیشتر کشور را به دست گرفته است و کشور از ثبات بیشتری برخوردار است. 

این گزارش نشان داد که تقریبا نیمی از جوانان سوری به دلیل درگیری ها علیه دولت وقت، درآمد خود را از دست داده اند و تقریباً از هر 10 نفر 8 نفر گزارش کرده اند که برای تهیه غذا و سایر مایحتاج خود در مضیقه هستند و نیاز به تلاش بیشتری دارند. 

کمیته بین المللی صلیب سرخ گفت: زنان از آن دسته اقشاری هستند که به ویژه از لحاظ اقتصادی و اجتماعی بسیار آسیب خورده اند ، تقریباً 30٪ در سوریه گزارش می کنند که برای تأمین هزینه های زندگی خانواده شان درآمد خاصی ندارند.

 

از پای من می ترسند؛سعی می کنم آنها را آرام کنم!

مستندی که توسط ICRC منتشر شد، نشان می دهد مونا شوات 33 ساله که با استفاده از عصا برای عبور از یک بلوک از ساختمانهای بمب گذاری شده در خیابانهای پر از آوار در شهر حلب سوریه، به سمت دیگر می رود ،پس از منفجر شدن یک وسیله منفجره دست ساز هنگام رفتن به خانه ، پای چپ خود را از دست داده بود. 

شوات که به همراه دو فرزندش در حلب زندگی می کند ،تنها  نوستالژی دوران جوانی او تروریسم و آشوب داخلی و رنج تحمیل شده آنها بر ملت سوریه است. 

 او در بخشی از این مستند می گوید: ما همه چیز داشتیم – بنزین ، گازوئیل ، خدمات. اما اکنون چه ؟ ما سرد و گرسنه هستیم و باید منتظر گرم شدن بنزین بمانیم. گاهی اوقات ما باید غذای خود را روی آتش بپزیم. 

وی با اشاره به اضطراب فرزندانش از پای قطع شده خود ، گفت: تا امروز ، هر وقت که پای مرا می بینند گریه می کنند ، من سعی می کنم آنها را دلداری دهم.