سلام نیوز اخبار روز ، بین الملل ، حقوق بشر ، فرهنگی، اجتماعی، سیاسی جهان اسلام، صلح و عدالت و کنفرانس ها
به گزارش سلام نیوز :
پرداختن به برخی موضوع‌ها و سوژه‌ها در قالب فیلم سینمایی و شبکه نمایش خانگی مهم، اما بنا به هر دلیلی راحت نیست. موضوع فساد اقتصادی یکی از آن هاست که کمتر در سینما و نمایش خانگی به آن پرداخته شده است. با اینکه در سال‌های اخیر آثاری، چون خط ویژه، قاتل اهلی، آقازاده، سارا و آیدا و روز بلوا تولید شده است، اما نسبت به اتفاقات ناگواری که در زمینه فساد اقتصادی در کشور رخ می‌دهد کم است.
به نظر می‌رسد تحقیق و پژوهش، دریافت پروانه ساخت و نمایش، حساسیت روی اصل جریان، حساس بودن نهاد‌های مختلف روی این موضوع و … از عواملی باشد که کار را برای فیلمساز سخت می‌کند و او را از تولید چنین آثاری وا می‌دارد و همین تعدادی هم که تولید می‌شود با حاشیه‌های فراوانی روبه رو می شوند.
شاید بتوان گفت یکی از راه‌های به نسبت راحت در خصوص پرداختن به موضوع فساد اقتصادی، رفتن سراغ پرونده‌هایی است که حکم آن‌ها صادر شده، البته که قصه آن برای تبدیل شدن به فیلمنامه باید جذاب باشد تا مخاطب پس نزند.
در این رابطهمنصور لشکری قوچانی تهیه کننده سینما که سابقه تهیه کنندگی دو فیلم با موضوع فساد اقتصادی را در پرونده خود دارد، به خبرنگار ما گفت: زمانی که «خط ویژه» و «قاتل اهلی» را تهیه کردم، تحقیق و پژوهش فراوانی درباره فساد اقتصادی انجام دادم تا بتوانم به خوبی آن را بشناسم و برای قاتل اهلی حضور ذهن دارم که نزدیک به سه ماه تمام برنامه‌های اقتصادی صدا و سیما در شبکه‌های مختلف را دانلود و نگاه کردیم تا معضلات اقتصادی را بشناسیم و اینکه چگونه می‌توان در فیلم از آن‌ها صحبت کرد که از واقعیت دور نباشد.
وی افزود: حتی نقطه نظرات اقتصاددان‌ها و نخبگان اقتصادی که در تلویزیون شرکت نکرده و در دانشگاه‌ها در مورد مشکلات اقتصادی حرف زده بودند را شنیدیم و مطالعه کردیم تا بتوانیم پدیده فساد اقتصادی و مشکلاتش را بشناسیم.
این تهیه کننده اظهار کرد: در مقطعی که این دو فیلم را تهیه کردم فساد اقتصادی در جامعه زیاد بود، ولی واقعا در جنگ اقتصادی مانند زمان حال نبودیم. الان در شرایط به شدت سخت اقتصادی هستیم و دشمن هم شمشیر را از رو بسته و از راه اقتصادی به کشور حمله کرده است و می‌کند. در این جنگ تمام عیار اقتصادی یک عده هم از ضعف، شکاف و متمم‌های قانون سواستفاده کرده و فساد اقتصادی را بیشتر می‌کنند. شناخت و تحقیق و پژوهش در رابطه با این پدیده به شدت سخت شده است.
تهیه کننده «هفت ماهگی» بیان کرد: اگر خودم هم فیلمی مشابه قاتل اهلی و خط ویژه تهیه نمی‌کنم بدین علت است که تحقیق و پژوهش در این زمینه و شناخت اینکه چه باید کرد، چگونه فیلمی تهیه کرد تا فساد اقتصادی را به زیبایى نشان دهد و از مردم عقب‌تر نباشد، کار سختی شده است.
وی اضافه کرد: آن زمان احساس می‌کردیم که عدم وجود شفافیت و آدم‌های نفوذی، لطمه اساسی را به اقتصاد می‌زنند، اما اگر شفافیت هم باشد نمی‌توان فساد اقتصادی را پنهان کرد. در قاتل اهلی اینگونه است یعنی مشخص می‌شود که شخصیت سروش فساد اقتصادی نداشته، اما عوض شده و دیگر آن آدم قبلی نیست که ساده زیستی پیشه گرفته بود و می‌توان گفت او نیز قربانی فساد اقتصادی شده است و نهایتا هم ترور می‌شود.
این تهیه کننده درباره وظیفه سینماگر در این زمینه، اظهار کرد: خیلی‌ها معتقدند وظیفه هنرمند نیست که بگوید چه باید کرد و فقط باید معضلات را نشان دهد. در صورتی که عدم شناخت پدیده فساد اقتصادی و فقط طرح موضوع، راهگشا نیست و مردم از اینگونه فیلم‌ها حمایت نمی‌کنند و خود فیلم هم یک ارزش هنری محسوب نمی‌شود.
این تهیه کننده در خصوص کم کار بودن سینماگران برای تولید فیلم‌هایی با موضوع فساد اقتصادی اظهار کرد: اینکه دیگران هم در زمینه فساد اقتصادی خیلی کم کار هستند بدین علت است که نمی دانند چه فیلمی می‌خواهند تهیه کنند که جلوتر از مردم باشد و پول در بیاورد؟ در شرایط کنونی در سینما، تعداد بسیار محدودی با عشق و علاقه فیلم می‌سازند و این‌ها برای امرار معاش و رقابت با پول‌های باد آورده اثری تولید می‌کنند که متاسفانه در سال‌های اخیر به طرف ابتذال کشیده شده است. دسته دیگر با پول‌های بادآورده تولید فیلم دارند و سود آن‌ها در تولید است و اصلا مهم نیست فیلم موفق باشد یا نه. پس این‌ها دنبال ساخت فیلم‌های دغدغه‌مند با موضوع فساد اقتصادی نیستند.
وی ادامه داد: متاسفانه بحث تولید آثار در شبکه نمایش خانگی بخصوص ساخت آثار کمدی و سرگرم کننده محض، فراوان شده است و امیدوارم به سمت پولشویی و ابتذال کشیده نشود و به جایی نرسند که برای درآمدزایی فساد را بیشتر کنند.
لشکری قوچانی در پایان عنوان کرد: عملا راهی که سینما می‌رود طبیعی است و بر اساس پول و سرمایه‌ای که وجود دارد قطعا سراغ پدیده‌ای مانند فساد اقتصادی رفتن چه از نظر گرفتن پروانه ساخت و یا پروانه نمایش دردسرساز است، بنابراین سینماگران ترجیح می‌دهند فیلم‌هایی بسازند که با پول‌های بادآورده به مشکل نخورند، چون درآمدشان در تولید است و فقط می‌خواهند تولید داشته باشند.
