بادیگارد مضمونی اجتماعی دارد و بی تردید یکی از موفقترین آثار سالهای اخیر کارگردان آژانس شیشهای است؛ اثری که سعی دارد تا مخاطبان خود را متوجه این حقیقت نماید که همانا میان جمهوری اسلامی ایران و انقلاب اسلامی ایران و و وفاداری به انقلاب اسلامی ایران ، تفاوت های بسیاری است ؛ تفاوت هایی که شاید حاج کاظم آژانس نیز آنها را در سال 1376 گفته بود، اما این بار حاج حیدر در بادیگارد، آن را فریاد می زند و رسماً اعلام می کند شأن و جایگاه محافظان انقلاب و بادیگارد متفاوت از یکدیگر بوده و انحراف های صورت گرفته خطرناک است. همان گونه که دکتر صولتیها بجای وقف خود جهت اعتلای جامعه و خدمت و دستگیری از مردم و رحمت نسبت به آنها و تحقق اهداف ایران و اسلام و انقلاب ، تمام توان خود را بر تصدی و حفظ جایگاه و امور بالاتر و پیروزی در انتخاباتهای پیش رو و حفظ منافع خود می گذارند. البته بادیگارد شاید میتوانست هوشمندتر از آنچه که هست در بیاید و کارگردان بدور از خطاهایی نظیر القای تفکر جدایی علم از سیاست و بکارگیری نمادها و نشانه های تصویری بعضاً ناهمگون و نابجا و یا ایجاد ذهنیت بسته شدن تفکر حاج حیدر در ذبیح قرار دادن خود برای انقلاب اسلامی و عدم انتقال این روحیه و میراث ذیبح شدن به نسل بعد یعنی نسل الیاس ها و … اثری بی ایراد از خود به یادگار گذارد.