چرا مردم افغانستان نجنگیدند؟

♦به گزارش سلام نیوز سیدضیاء قاسمی، شاعر افغان که قبلا ساکن ایران بود و چند سالی است به سوئد رفته در نوشتاری به دلایل «پیروزی ط.ا.ل.ب.ا.ن» و عدم مقاوت مردمی پرداخت.

بنا بر گزارش ایسنا وی نوشت:”تعداد زیادی از دوستان ایرانی‌ام از من دلیل پیروزی‌های سریع ط.ا.ل.ب.ا.ن و مقاومت نکردن ارتش و مردم در برابر آن‌ها را پرسیده‌اند. در این پست به اختصار به عمده‌ترین این دلایل اشاره می‌کنم.
۱- بی‌عدالتی و فساد افسارگسیخته‌ مالی، اداری و اخلاقی در اراکین دولتی و نظامی: مردم از حجم شدید اختلاس‌ها و حقوق‌های نجومی مقامات ناراضی بودند. سربازان نیز نه تنها انگیزه‌ای برای اطاعت از این مقامات نداشتند، بلکه از آن‌ها متنفر بودند.
۲- قومیت‌گراییِ رییس‌جمهور و نزدیکانش: اشرف‌غنی تمام درجه‌داران غیرپشتون را به بهانه‌های مختلف از ارتش تصفیه کرد و نظامیان پشتون‌ را یک‌شبه ترفیع داد. این فرماندهان تجربه‌ کافی نداشتند و به دلیل هم‌تبار بودن با ط.ا.ل.ب.ا.ن علاقه‌مند جنگ با آن‌ها نبودند. این تعیینات باعث آمار بالای تلفات نظامیان و بی‌اعتمادی آن‌ها به حکومت شده بود.
۳- تضعیف حوزه‌های ضد ط.ا.ل.ب: اشرف‌غنی به دلایل همان تعلقات قومی تا توانست، فعال‌ترین کانون‌ها و فرماندهان مردمیِ مخالف ط.ا.ل.ب.ا.ن چون قیصاری، علی‌پور، و… را تضعیف و پاره‌ای را از میدان به‌در کرد.
۴- دوتابعیتی بودن اکثر مقامات ارشد سیاسی و امنیتی: این مقامات با مطمئن بودن از عقبه‌ امن، دست و دل محکمی برای مبارزه نداشتند.
۵- پشتیبانی خارجی: قدرت‌هایی مثل آمریکا، چین، روسیه و تعدادی از دولت‌های همسایه هر کدام به دلیلی به نفع ط.ا.ل.ب.ا.ن به اجماع رسیده و برخی‌های‌شان با پشتیبانی‌های سیاسی، لجستیکی، تسلیحاتی و اطلاعاتی به ط.ا.ل.ب.ا.ن کمک کردند.
۶- غلبه‌ ط.ا.ل.ب.ا.ن در جنگ روانی: پیش‌روی‌های سریع اولیه‌ ط.ا.ل.ب.ا.ن و برخورد خشن‌شان با نیروهایی که در مقابل‌شان می‌ایستادند، باعث هول و هراس و سردرگمی نیروهای مقاومت شده بود.

این موارد و مجموعه‌ای از دلایل دیگر باعث شد، در مدتی کوتاه در ارتش و پلیس نفوذ کنند و با بسیاری از فرماندهان برای عدم مقاومت و همکاری توافق صورت گرفته بود. این فرماندهان نه‌ تنها در هیچ جا به صورت عمده درگیر نشدند بلکه نیروهای مقاومت مردمی را هم اغفال کرده و به شکست کشاندند.
و اما حالا: ط.ا.ل.ب.ا.ن برای مدت طولانی قادر به حکومت نخواهند بود. مردم بعد از گذراندن شوک‌های اولیه، به مخالفت با قوانین عصر حجری آن‌ها خواهند پرداخت. هسته‌های نارضایتی شکل خواهد گرفت و ما خواهیم بود و مبارزه‌ای دیگر.”