بیعت با امام زمان(عج الله) را تجدید کن (بخش اول)

حجت الاسلام محمدرضا شیرلویی*: بیعت در اصل به معنی بستن پیمان وفاداری و اطاعت با پیامبر، امام است و این مسئله در اسلام برای نخستین بار توسط حضرت علی(ع) و خدیجه(س) با آن پیامبر اکرم (ص) پس از قبول اسلام صورت گرفت و عهد و پیمان عقبه اول و دوم که در مکه روی داد و خصوصا دومی زمینه ساز هجرت حضرت رسول به مدینه شد.

به گزارش سلام نیوز پیمان قلبی اوّلین مرحله بیعت است و تا بیعت قلبی نباشد بیعت زبانی اثر و اعتباری ندارد. عهد و پیمان بستن  با امام عصر (عج)، اعلام وفاداری با ائمه قبل از حضرت و همچنان انبیای الهی، خصوصا رسول مکرم اسلام است و بعد از بیعت قلبی مرحله زبانی می باشد و لازم است عهد وفاداری با امام عصر را ضمن اعلام عمومی، به دیگران هم تعلیم دهیم.

 یکی از نمودهای بیعت زبانی، خواندن دعای عهد، زیارت صاحب الامر و ادعیه وارده در کتب دعا می باشد.

 بیعت عملی آمادگی برای اجرای فرمان حضرت ولیعصر (عج)  با تمام وجودسومین مرحله بیعت است. در حقیقت بیعت عملی به معنای عمل کردن به عهد و پیمان است که به حضرت تعهد داده ایم و معنای دیگر آن، این است که هم اکنون تمام احکام، اخلاق و آداب اسلامی را در خودمان ظاهر کرده باشیم؛ چرا که هر جا در قرآن سخن از ایمان به میان آمده، در کنارش عمل صالح نیز ذکر شده است.

سانسور کردن چهره واقعی امام عصر (عج) از مردم توسط جریان های مختلف خود گامی خلاف مسیر ظهور است. نهم ربیع الاول نخستین روز امامت حضرت مهدی موعود(عج) بود. ولی همان‌گونه که همه می‌دانیم عده‌ای برای این روز مناسبتی دیگر در نظر می گیرند که افراط به هر شکل موجب ناخشنودی حضرت زهرا سلام الله است.

شیعه معتقد است که بلافاصله بعد از شهادت هر امامی، امام بعدی به امامت می‌رسند و روز نهم ربیع الاول مصادف با آغاز امامت صاحب الزمان (عج) می باشد و غالب مراسم سرور شیعیان به این دلیل بوده است و سید بن طاوس در کتاب اقبال به این مسئله اشاره کرده است.

خداوند متعال امام زمان (عج) را ذخیره الهی معرفی می کند وداشتن استقلال، عدم تحت تعقیب بودن، حفظ جان امام و آزمایش مردم را می توان از دلائل پنهان بودن حضرت ولی عصر (عج) از دیده ها عنوان کرد، البته غیبت سرّی از اسرار الهی است وعلّت اساسی آن پس از ظهور آشکار خواهد شد. وآنچه بیان شد عواملی است که درغیبت امام عصر تاثیرگذار بوده است.

امام محور هستی و واسطه بین خداوند و مخلوقات و منبع فیض الهی است. همان گونه که خورشید، منشأ حیات موجودات و مایه‌ ی گرمی و حرارت و نور و حرکت و … است، حیات معنوی جامعه، از وجود امام زمان(ع)، و بقای آن نیز به بقای وجود آن حضرت وابسته است.

وجود امام درعالم، موجب امید به آینده ای روشن وسراسر شور و اشتیاق است و هر جامعه ای برای حفظ تشکیلات خود وادامه راه تا رسیدن به مقصود موردنیاز، احتیاج به وجود رهبری آگاه دارد و امام عصر (عج) نیز نسبت به جریان امور شیعیان اشراف کامل دارد و از مکتب شیعه پاسداری می کند.

این حقیقت که امام زمان از پس پرده غیبت شاهد و ناظر کارهای شیعیان است، اثر تربیتی بزرگی دارد و شیعیان را به اصلاح کارهای خود وا می دارد و درموارد زیادی بزرگان شیعه، پاسخ های علمی خود را از امام عصر دریافت کرده اند و همانطور که خداوند درقرآن وجود مقدس رسول خدا (صلی الله علیه و آله و سلم) را مایه ایمنی میدانند، حضرت حجت بن الحسن (عجل الله) هم مایه دفع و رفع بلایا از امت اسلام است.

گروه علمی و همچنین طلاب به عنوان سربازان حضرت ولی عصر (عج) باید ضمن خودسازی، از هر تلاشی که بتواند برای روشنگری بهره ببرند و دریغ نکنند.