تاثیر فرهنگ گردشگری در سلامت اجتماعی یک جامعه

 محمد حسین جعفری : سان آنقدر دچار درگیری های روزمره است که نیاز دارد روح خود به طرقی که می تواند آرامش دهد، به همین دلیل در قرآن نیز به اهمیت تفریح و مسافرت سفارش شده است که می فرماید هرازگاهی به خارج از محدوده ، زندگی رفته و به کوه ها و دیگر زیبایی های زمین توجه کنیم. بنا بر این یکی از روش های رسیدن به آرامش تفریح کردن ورفتن به مکان های خاص یا به عبارت دقیق تر، سفر کردن است.

متاسفانه مردم جامعه ما نسبت به جوامع دیگر کمتر به امر تفریح و ورزش توجه می کنند بطوریکه امر مسافرت و سفر در بین بسیاری از خانواده ها تعریف نشده و جایگاهی ندارد این در حالی است که در کشورهای پیشرفته مردم به اوغات فراغت خود بسیار اهمیت می دهند و همواره در آغاز هفته شروع به برنامه ریزی در خصوص نحوه پر کردن تعطیلات آخر هفته خود می افتند، اما متاسفانه این فرهنگ در بسیاری از خانواده های ما نهادینه نشده است و مردم و حتی افراد مرفع نیز تفریح و مسافرت را در اولویت های آخر برنامه های زندگی خود جای می دهند.

اگر بخواهیم به مهم ترین تاثیرات مسافرت و تفریح اشاره کنیم می توان گفت، کاهش استرس ها و دغدغه های روحی و روانی، خارج شدن از حالت روزمرگی، احساس شادابی روحی و نشاط، رفع خستگی، دست یابی به تنوع دیداری و شنیداری، کسب تجربه، افزایش حس صمیمیت، تحکیم بنیان خانواده، دست یافتن به حس روحیه جمعی و مشارکت می تواند از جمله تاثیرات مسافرت و تفریح در بین افراد و خانواده ها باشد.

با توجه به اینکه مفهوم کارگروهی و حس مشترک بخوبی در بین افراد و خانواده های جامعه ما تعریف نشده است، بنابراین مسافرت موقعیت خوب و مناسبی برای نزدیک شدن اعضا به یکدیگر فرصت مناسبی برای شکل گیری ارتباطات صمیمی و سالم بین اعضا است، بنابر این مسافرت می تواند ضمن فراهم نمودن آرامش درونی آنها، منجر به تقویت روحیه جمعی و مشارکت بین اعضای این خانواده شود.

سفر علاوه بر ایجاد نشاط در افراد و فوایدی اجتماعی که ذکر شد می تواند از لحاظ فردی نیز باعث بالاتر رفتن اعتماد به نفس، عزت نفس، بهبود شخصیت، ایجاد انگیزه، خودشناسی، کاهش تنش های درونی افراد شده و این خود نقشی درمانی خوبی دارد، به شرط آن که آن ها در این لحظات تنهایی به دغدغه ها و مشکلات آینده خود فکر نکنند، بلکه به توانمندی و زیبایی استعدادشان فکر کنند.

البته باید توجه داشت سفر و مسافرت وقتی می تواند به نتیجه مثبت در افراد منجر شود که بتوان برای مسافرت خوداز قبل برنامه ریزی و هدف تعیین کرد، متأسفانه بسیاری از مردم جامعه ما برای رفتن به سفر و گذران اوقات فراغت برنامه ریزی قبلی را ندارند. خانواده‌ها بدون در نظر گرفتن تقویم خانوادگی و اقتصادی یک شبه تصمیم به مسافرت می گیرند در نتیجه این نوع مسافرت ها نه تنها آرامش روحی برای آنها ایجاد نمی کند بلکه استرس ها و دغدغه های روحی آنها را افزایش می دهند.