امیرالمؤمنین علیه السلام در احادیثی به ستایش گرایش به علم و عمل به آن پرداختند که خواندنی است:
عن امیرالمؤمنین (ع): إِنَّ الْعَالِمَ الْعَامِلَ بِغَيْرِ عِلْمِهِ كَالْجَاهِلِ الْحَائِرِ الَّذِي لَا يَسْتَفِيقُ مِنْ جَهْلِهِ بَلِ الْحُجَّةُ عَلَيْهِ أَعْظَمُ وَ الْحَسْرَةُ لَهُ أَلْزَمُ وَ هُوَ عِنْدَ اللَّهِ أَلْوَم.
امیرالمؤمنین(ع) فرمود: عالمی که بداند و عمل نکند (خلاف آن عمل کند)، همچون نادان سرگردانی است که از جهالت خود بیدار نمی شود و البته حجت بر او بیشتر از دیگران تمام شده و حسرت او بیشتر است و خداوند نیز او را بیشتر سرزنش خواهد نمود.
مَن جاءَتهُ مَنِیَّتُهُ وهُوَ یَطلُبُ العِلمَ فبَینَهُ وبَینَ الأنبیاءِ دَرَجَةٌ؛
هر کس در حال طلب دانش مرگش فرا رسد ، میان او و پیامبران تنها یک درجه تفاوت باشد .
اَلعِلمُ قاتِلُ الجَهلِ؛
دانش، نابود كننده نادانى است.
إِذا تَفَقَّهَ الرَّفيعُ تَواضَعَ؛
انسان بلند مرتبه چون به فهم و دانايى رسد، متواضع مى شود.
عِلمُ الْمُنافِقِ في لِسانِهِ و َعِلْمُ الْمُؤْمِنِ في عَمَلِهِ؛
دانش منافق در زبان او و دانش مؤمن در كردار اوست.
العِلمُ يُنجِدُ الفِكرَ.
دانش روشنى بخش انديشه است.
لا عَمَلَ كَالتَّحقيِقِ.
هيچ عملى مانند پژوهش نيست.